آیا امام زمان (ع) به تمام نقاط جهان سر می زنند؟

هفته نامه آل یاسین ـ شماره چهارم

جواب: اصولاً امام زمان (ع) از آن جهت که مظهر علم غیب خداوند است از جلو از همه چیز اطلاع دارد و به عبارت دیگر امام زمان (ع) هر گاه که بخواهد همه چیز نزد او حاضر است و به تمام موضوعات خارجی اطلاع داشته و از آنها آگاهی دارد. از طرفی دیگر حضرت (ع) مطابق مصالح خاص و عامی که هست گاهی از طرف خداوند مأمور به ملاقات و دستگیری از گرفتاری ها می شوند. گاهی احساس می کنند که باید به فلان مکان و نزد فلان شخص رفته و گرفتاری او را برطرف سازند و گاهی در فلان سرزمین حاضر شده تا از اهالی آن دفع بلا گردد و گاهی شخص توجیه شده و هدایت گردد. لذا هر مکان و زمانی که مصلحت ببینند خود را در آنجا حاضر می کنند.

فلسفه امامت

هفته نامه آل یاسین ـ شماره چهارم

« اوما رایتم کیف جعل الله لکم معاقل تادون الیها، و اعلاما تهتدون بها من لدن آدم (ع) »   (۱)

آیا ندیدید که چگونه خداوند برای شما، ملجأهایی قرار داد که به آن پناه برید، و علم هایی قرار داد تا با آن ستاره هدایت شوید، از زمان حضرت آدم تا کنون

شرح:

این عبارت قسمتی از توقیعی است که از ناحیه حضرت، به خاطر اختلاف  میان ابن ابی  غانم قزوینی و جماعتی از شیعیان صادر شده است. ابن ابی غانم معتقد بود که برای امام حسن عسکری (ع) جانشینی نیست و امامت به ایشان ختم شده است.

گروهی از شیعیان به حضرت مهدی (ع) نامه می نویسند و داستان را باز می گویند. از ناحیه حضرت نامه ای صادر می شود که حدیث فوق بخشی از آن است. امام زمان (ع) بعد از سفارش های زیاد در دوری از تردید و شک در امر امامت و وصایت و جانشینی می فرمایند: « مسئلۀ وصایت در طول تاریخ بشریت ثابت است و تا انسان وجود دارد، زمین خالی از حجت نیست.»

حضرت می فرمایند: « تاریخ را بنگرید! آیا زمانی را خالی از حجت دیده اید که اینک اختلاف کرده اید؟» حضرت در این قسمت از حدیث برای امامت، دو فایده بر شمرده است: یکی ملجأ و پناه مردم در گرفتاری ها، و دیگری هدایت کردن مردم به دین الهی، زیرا امام معصوم نه تنها هدایتگر مردم به شریعت و دین الهی است، بلکه در مسائل مادی و دنیوی نیز حلال مشکلات مختلف آنان خواهد بود.

پی نوشت:

۱ـ الغیبه، شیخ طوسی، ص ۲۸۶، ح ۲۴۵ ، احتجاج، ج ۲، ص ۲۷۸؛ بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۹، ح ۹ .

اثبات وجود امام زمان (عج)

هفته نامه آل یاسین ـ شماره چهارم

چگونه مى شود اثبات کرد که مهدى واقعاً در تاریخ وجود داشته است شاید شرایط خاص روحى- روانى این باور را در ذهن مردم جا انداخته باشد این اصل که مهدى رهبر موعود و منجى عالم بشریت است به صورت عام در احادیث نبوى، و به صورت خاص در روایات ائمه اهل بیت (ع)آمده است.

در این روایات مسأله به گونه ای مورد تاکید قرارگرفته که جاى هیچ گونه شکى باقى نمی گذارد وچهارصد حدیث فقط از طریق اهل سنت شمارش شده که به ضمیمه روایات شیعه به بیش از شش هزار روایت مى رسد و چنین آمارى بسیار بالاست.

در مورد خیلى از مسائل بدیهى اسلام که مسلمانان به آن معتقدند، این همه روایت وارد نشده است. اما تجسم این اندیشه در وجود امام دوازدهم (ع) هم دلایل کافى دارد که کاملاً اقناع کننده است. این دلایل را مى توان در دو دلیل نقلى و علمى، خلاصه کرد: دلیل نقلى، وجود امام موعود را اثبات می کند ودلیل علمى، ثابت می کند که مهدى (ع) یک اسطوره ویک فرضیه نیست، بلکه حقیقتى است که وجود او در تاریخ لمس شده است.

اما دلیل نقلی صدها روایت و حدیث از پیامبر اکرم (ص)و ائمه اهل بیت (ع)رسیده است که می گوید مهدى موعود داراى این خصوصیات است: از اهل بیت است، از فرزندان فاطمه است، از نسل حسین ونهمین فرزند آن حضرت است. وروایاتى که می گوید جانشینان پیامبر(ع)دوازده نفر مى باشند.

این روایات، مهدى موعود را در شخص امام دوازدهم، منحصر و معین می کند وبا اینکه ائمه (ع)براى حفظ آن حضرت از ترور وقتل سعى داشتند مسأله در سطح عمومى مطرح نشود، در عین حال روایات زیادى در این زمینه وارد شده است. البته زیادى روایت به تنهایى نمى تواند مقبولیت آن را برساند، بلکه در این جا قرینه وگواه خاصى وجود دارد که دلیل بر صحت این روایات است. در حدیث شریف نبوى، سخن از امامان، جانشینان، امیران و سخن از دوازده تن آمده است. متن احادیث مختلف است در بعضى دوازده امام و در بعضى دوازده خلیفه ودر بعضى دیگر دوازده امیر، ذکر شده است. بعضى از مؤلفان، این احادیث را بیش از دویست وهفتاد شمارش کرده اندکه همگى ازکتابهای معتبر شیعه وسنى از قبیل صحیح بخارى، صحیح مسلم، سنن ترمذى، سنن ابوداود، مسند احمد و مستدرک حاکم نقل شده است.  اما دلیل علمی : دلیل علمى تجربه است، تجربه اى که مدت زمان هفتاد سال گروهى از مردم با آن زندگى کردند یعنى »غیبت صغرى «. غیبت صغرى برگزارشد تا مردم به تدریج با غیبت خو بگیرند و خود را بر اساس آن بسازند. امام از دیده ها پنهان بود ولى از طریق وکیلان ویاران مورد وثوق )نواب اربعه( با مردم ارتباط داشت. در این مدت، چهار تن از پاکترین و باتقواترین مؤمنان، نیابت وجانشینى آن حضرت را بر عهده داشتند ودر مدت هفتاد سال واسطه میان او ومردم بوده اند وهیچ کسى در هیچ زمینه اى خطایى از آنان ندیده و نشنیده است.

آیا تصور می کنید امکان داشته باشد یک دروغ، هفتاد سال دوام بیاورد وچهار نفر با هماهنگى کامل ویکصدا، یک نقش را بازى کنندآنان با رفتار صمیمانه خود چنان در مردم ایجاد اطمینان کرده بودندکه همه به گفتار وکردار آنان ایمان داشتند. آیا مى شود این چهار تن به گونه ای نقش بازى کنندکه هیچ کس به حقیقت پى نبرد در حالى که این افراد هیچ رابطه خاصى با هم نداشته اند تا بگوییم در این قضیه تبانى کرده بودند. از قدیم گفته اند: طناب دروغ، کوتاه است. امکان ندارد یک دروغ بتواند بدین شکل دوام بیاورد ودر تمام این مدت وبا همه بده و بستان ها وروابط مختلف موضوع کشف نگردد وهمه به درستى آن ایمان داشته باشند. بدینسان در مى یابیم که پدیده غیبت صغرى مى تواند به عنوان یک آزموده علمى، دلیل بر واقعیت خارجى یک موضوع باشد و آن وجود، زندگى و سپس غیبت حضرت مهدى (ع)است. آن حضرت پس از غیبت صغرى، خود اعلان کرده است که در پرده غیبت کبرى خواهد رفت واز نظرها پنهان خواهدگشت وهیچ کسى او را نخواهد دید. (۱)

پی نوشت:

۱ـ نشریه موعود شماره ۱۴ ص ۸۰

شناخت

هفته نامه آل یاسین ـ شماره چهارم

امام زمان (ع) و ویژگی های او را دوباره باید شناخت. امامت و نقش آن را دیگر باره با دیدی عمیق تر و در گستره ای وسیعتر باید بررسی کرد. راستی چرا عدم شناخت امام زمان (ع) همپای شرک و جاهلیت و تکذیب او همردیف کفر و بی ایمانی شمرده شده است؟

« کسی که بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است. (پیامبر اکرم (ص)) » (۱)

« کسی که مهدی (ع) را تکذیب کند کافر است.

(پیامبر اعظم (ص))» (۲)

چرا در دعای شریفه می خوانیم: « خدایا حجت خود را به من بشناسان، که اگر حجت خود را به من نشناسانی، از دینم گمراه خواهم شد.» (۳)

آیا غیر از این است که جز با شناخت امام، راه هدایت را نمی توان شناخت و جز با معرفت او، به معرفت دینی نمی توان دست یافت؟

به یقین شناخت امام عصر (ع) که کلید همۀ معارف وحی است، با یادگیری نامها و القاب و تاریخ ولادت و غیبت او حاصل نمی شود.

باید در حکمت نام ها و نشان های او اندیشه کرد.

باید در شگفتی های ولادت و حیات او تأمل نمود.

باید غیبت پر رمز و راز او را به بررسی نشست و عوامل و لوازم آن را با نگاهی مسئولانه جستجو کرد.

باید در کلمات و فرمایشات امام (ع) دقت کرد.

باید در نامه ها و فرامین او تدبر نمود.

باید آنچه را سبب خوشنودی و ناخوشنودی او است باز شناخت.

باید اهداف و آرمان های او را فهمید.

این اندیشه و تأمل و بررسی و دقت و تدبر و فهم و شناخت، مقدمه ای تعهد آفرین برای اطاعتی تعبد آمیز از امام زمان (ع) است؛ و چنین اطاعتی عین اطاعت از خدا و پیامبر (ص) است که غایت ایمان و اسلام به شمار می آید.

پی نوشت:

 (۱) میزان الحکمه ، ج ۱، ص ۱۷۱  (۲) الفتاوی الحدیثیه، ابن حجر هیثمی، ص ۳۷ ، (۳) اصول کافی، ج ۱، ص ۳۳۷، ح ۵

مظلوم کیست؟

هفته نامه آل یاسین ـ شماره چهارم

ماه حزن آور صفر چادر سیاهش را گسترانید تا به عزا بنشینیم برای ستاره های خاموش نشدنی جهان خلقت و من اکنون عاجز مانده ام کدامین ستاره اش را ستایش کنم.

قبلۀ آرزوهایم:

نمی دانم چرا او را بر می گزینم، شاید چون پیش از اینکه غربت تو را حس کنم اسیر غربت او شده بودم که ایمان و صبوری بزرگترین سرمایه های زندگیش بودند و پیش از اینکه تو را باور کنم تنهایی او را باور کرده بودم که غربتش رنگ غربت تو را داشت و مهربانیش را از تو به امانت گرفته بود.

غریب دیرین من مسافر دیرین من مسافر نخلستانها و بیابانها بود، شن ها و ریگ ها قصۀ غربت و تنهائیش را خوب می دانستند و مردمان زمانه اش گر چه کریم بودنش را باور داشتند اما بر دلهای کینۀ زخم های مرتضی سنگینی می کرد و اصحاب … کدامین اصحاب … چندین هزار نفر اما دریغ از یک ابوذر و دریغ از یک مالک اشتر، نزدیکترین ها او را به کیسه های زر معاویه فروختند و تیغ از پشت تیغ بود که بر او زدند. غریب همیشگی می دانست که در سرایش چشم هایی به انتظارش نشسته که در نهایت با جامی از زهر پذیرائیش می کند.

مهدی جان!

کاش بودی و آن روز سنگ صبورِ صبورترین مرد تاریخ می شدی. او که غربتش را از تو به امانت گرفته آنگاه که می رفت تا در کنار خورشید آرام بگیرد تابوتش را با تیرهای پیاپی بوسه دادند و مظلومانه رهسپار غریبستان بقیعش کردند.

می گویند: علی تنها بود، زهرا غریبانه زیست، حسین مظلومانه شهید شد و مهدی تنهاست، اما من می گویم:

ای قبرستان خاموش بقیع، شاهد باش بر غربت و مظلومیت و تنهایی امام حسن.

ای بقیع؛ امام مظلومم را به تو می سپارم تا روزی که فرزند مظلومش مهدی (عج) بیاید و پا بر خاکهای بقیع بگذارد و زمین تشنۀ بقیع را با اشک دیدگانش سیراب سازد.

دلنوشته

هفته نامه آل یاسین ـ شماره سوم

** من آن کوچه گرد شب انتظارم / که جز دیدنت آرزویی ندارم

** یا امام زمان (ع) خدا کند که بیایی / یا مهدی ادرکنی، عجل علی ظهورک

** همه ما منتظر آمدن تو هستیم و برای تو دعا می کنیم، حاجت من را روا (ان شاء ا… )

** سلام بر امیر عرفه            ***  خدایا مرا شفا بده

**  کدام آینه را به قدوم سبز متبرک خواهی کرد؟ / هر روز صد صلوات به امام زمان (ع) هدیه کن.

**  آقا جان سلام / آقا جان کمک کن در تمام مراحل زندگی سرباز تو باشم.

** مهدی جان! مرا نظاره کن، تا دیده ی پاکت ، چشم گنه کار مرا از انوار الهی روشن کند، قلب مرا بنگر که چگونه از فراقت می شکند. صبح جمعه خانه ی دل را با دعای ندبه تطهیر کردم، غروب سرخ جمعه که گذشت زانوی غم بغل گرفتم و رو به قبله سرود انتظار سر دادم. لحظه هایم بی حضورت غم است / بی تو ای محبوب دل عالم عزاست.

** روزی تو خواهی آمد از کوچه های باران / تا از دلم بشویی غم های روزگاران

** نشسته ایم مهدی تو را صدا کنیم / همه برای فرجت دعا کنیم / برای فتح کربلا بیا بیا / به پهلوی شکسته ی زهرا بیا / بیا کنار عاشقانت بنشین / خروش یابن العسکری ها را ببین / برای استجابت دعا بیا / به پهلوی شکسته ی زهرا بیا

**  گل گلزار زهرایی تو ز درد دل ما آگاهی / دل ما گرفته از دوری تو و تو همیشه با مایی، مگر نمی خواهی بیایی فدایت شوم.

**  امام زمان (ع) آیه سبز مصحف عشق است.

طریق عشق

هفته نامه آل یاسین ـ شماره سوم

وقتی روح خسته ام تکرار را زمزمه می کند و از بودن و بیهوده زیستن شکوه سر می دهد، وقتی زمین با همه ی ابهتش در چشمانم ناچیز جلوه می کند، وقتی آسمان با تمام بزرگیش قصه پوچی و گذاشتن و گذشتن را زمزمه می کند، وقتی راه چگونه زیستن را به فراموشی می سپارم و طریق وصال را گم می کنم، وقتی بنده شیطان می شوم و برده ی نفس، وقتی پا جای پای شیطان می گذارم، وقتی دنیا تمام نیرویش را به کار می گیرد تا مگذارد کسی از او بگذرد به این می اندیشم که خسته بودم و بریده و تو آمدی و گفتی نمی توانی بگذری و باید بمانی، بمان و عاشق بمان.

اما کاش امان می دادی بگذارم و بگذرم، کاش امان می دادی بروم و نمانم و صد حیف که ماندم و به خیال خود عاشق هم ماندم … اما کدامین عشق؟ یکی باید تفسیر می کرد این واژه عظیم را، کسی باید می آموخت به من طریق عاشقی را.

گفتی بمان و عاشق باش اما نگفتی عشق یعنی چون تو به دنیا نگریستن، عشق یعنی رنگ و بوی تو را گرفتن، یعنی جدا نبودن راهم از تو و یعنی از خود گذشتن برای به تو رسیدن و افسوس که من همه چیز بودم به جز عاشق. کاش زودتر بیایی و آنچنان که در آئین تو عشق معنا می شود طریق عاشقی را به من بیاموزی.

نجات از مرگ آیت ا… مرعشی

 هفته نامه آل یاسین ـ شماره سوم

از جمله دیگر تشرفات حضرت آیت ا… مرعشی نجفی تشرف ذیل است که از کتاب شیفتگان حضرت مهدی (عج) نقل می شود و از زبان مبارک خودشان ذکر می کنیم:

در زیارت عسکریین (ع) در جاده طرف حرم سید محمد را گم کردم و در اثر تشنگی و گرسنگی زیاد و وزش باد در قلب الاسد از زندگی مأیوس شدم. غش کردم، به حالت صریح و بیهوشی روی زمین افتادم.

ناگهان چشم باز کردم دیدم سرم در دامن شخص بزرگواری است. پس به من آب خوش گوارایی داد که مثلش را از شیرینی و گوارایی در مدت عمرم نچشیده بودم. بعد از سیراب کردنم سفره ای باز کرد و در میان سفره دو یا سه عدد نان بود. خوردم! سپس این شخص که به شکل عرب بود فرمود: « سید، در این نهر برو و شستشو نما.» گفتم: برادر اینجا نهری نیست، نزدیک بود از تشنگی بمیرم. شما مرا نجات دادید.

آن مرد عرب فرمود: « این آب گوارا است.» با گفته او نگاه کردم دیدم نهر آب باصفایی است. تعجب کردم و با خود گفتم: این نهر نزدیک بود و من نزدیک بود از تشنگی بمیرم؟!

به هر حال فرمود: ای سید، اراده کجا داری؟ گفتم: حرم مطهر سید محمد (ع). فرمود: این حرم سید محمد است. نگاه کردم دیدم در زیر بقعه سید محمد قرار داریم و حال آنکه من در جادسیه (قادسیه) گم شده بودم و مسافت زیادی بین آنجا و بقعه سید محمد است. ( البته اینجا هم آقا دستورهایی به آیت ا… مرعشی نجفی فرموده اند که خلاصه آنها در کتاب شیفتگان موجود است) به ذهنم خطور نکرد این آقا کیست، مگر وقتی که از مد نظرم غایب شد.

سخنرانی حجت الاسلام سبزواری

ضرورت شناخت امام زمان (ع)

هفته نامه آل یاسین ـ شماره سوم

« هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است.»

این حدیث را عایشه از پیامبر (ص) نقل نموده است.شناخت خدا به تنهایی کافی نیست، چون مثلا یهودیها خدا را قبول دارند ولی حضرت محمد (ص) را قبول نداشتند. (چون که صد آید نود هم پیش ماست) روز قیامت هر امتی با امامش محشور می شود. اولین شهید راه امامت و ولایت حضرت محسن (ع) است و اولین پرونده ای که روز قیامت بررسی می شود پرونده حضرت محسن است و این ضرورت شناخت و قبول امام زمان را مشخص می کند.. حضرت محمد (ص) فرمودند: اوصای من دوازده نفرند.

امام معصوم به ظاهر از دنیا رفته اند؛ امام به ظاهر از دنیا می رود ولی به واقع از دنیا نمی رود چون وقتی مردم از امامی حاجتی را می طلبند و پاسخ می گیرند این دلیل بر زنده بودن امامان است و آخرین امام هم به صورت ظاهر و هم به صورت باطن زنده است. ما را می بیند و ما او نمی بینیم، اما به این قضیه اعتقاد داریم. در زیارت آل یاسین آنجا که می گوئیم: « السلام علیک یا خلیفه ا… ، السلام علیک حین ترکع و تسجد و …» او را خطاب قرار می دهیم. در دعای عهد وقتی می گوئیم « اللهم ارنی طلعه الرشیده» آرزوی دیدن او را اثبات می کنیم، دیدن چهره ای که پیامبر و تمام امامان عاشق آنند. پیامبر عاشق حضرت مهدی (ع) است. نور مقدس او را در معراج مشاهده نموده است. در عشق امام زمان حلاوت و شیرینی خاصی هست. مهر امام زمان شیرین است. روزی جوانی را دیدم که عاشق شده بود. به او گفتم حیف نیست تمام حست را متوجه کسی کنی که مثل خودت می باشد و متوجه کسی نکنی که دو عالم عاشق اوست. در یکی از غزوات ـ جنگ احد ـ وقتی که دندان حضرت محمد (ع) شکسته شد و صورتش را خون گرفت، دستانش را بالا برد و گفت: « اللهم عجل لولیک الفرج …».

آری! پیامبر هم عاشق مهدی و مشتاق ظهور اوست. پس بیائید عاشق او شوید.

ای جوان! تو فکر می کنی ـ یعنی شیطان برایت اینگونه جلوه می دهد ـ که جوانی که دل به او دادی خوشگل یا خوش تیپ است، در صورتیکه اینها چند صباحی بیش نمی مانند. عاشق کسی شو که هم به درد دنیایت می خورد و هم به درد آخرتت. کسی که هر کس یکبار او را دیده است عاشقش شده. وقتی جوانهایی را می بینم که در فراق امام زمان (ع) گریه می کنند، یاد این حدیث از امام عسگری (ع) می افتم که به امام زمان (ع) فرمودند:« پسرم! در آخر الزمان کسانی می آیند که ندیده مشتاق تواند، مثل پرنده ای که لانه اش را گم کرده ـ دیده ای وقتی که غروب آفتاب نزدیک می شود پرنده ها دنبال خانه هایشان می گردند ـ به دنبال تو می گردند، درست است که تو غایب می گردی اما کسانی هستند که مشتاق تو می شوند.»

دنبال او بگرد، نمی گویم از زندگی دست بردار، چون اگر عاشق او بشوی زندگیت رنگ و بوی دیگری می گیرد.

اما دل به آنطرف دیوار ببند چون یک دنیای لایتناهی را خواهی دید، شناخت او ضامن نجات و بهشت است. دل به جای دیگر نبند، جاهای دیگر خبری نیست. شب اول قبر از تو می پرسند امامت کیست؟ اگر می خواهی زبانت گویا باشد باید او را بشناسی ـ آخر عده ای می دانند امام زمانشان کیست اما نمی توانند جواب بدهند ـ از الآن به فکر آنجا باش، کاری کن که زبانت گویا باشد، طرح دوستی و محبت را با اهل بیت بریز. هر چه به امام زمان نزدیک شوی محبت دنیا در دلت کمتر می شود و به خدا نزدیکتر می گردی و بر عکس حب دنیا از امام زمانت دورت می کند، پس دلت را خوش نکن به چند صباح دنیا، اگر دل داری دلت را کنار قبله عالم ببر و ارزان نفروشش، اگر می خواهی خودت را وابسته کنی وابسته به او شو.

بیا مهدی گل باغ و بهارم / بیا مهدی تویی تنها قرارم

بیا مهدی تو هستی هستی من

تویی مولا همه دار و ندارم

بیا یابن الحسن دورت بگردم

بیا تا دست خالی برنگردم

خداوندا مرا اشک روان ده

به من هم روی مهدی را نشان ده

به جان مادرت زهرا نظر کن

تو درد جمله ما را دوا کن

نمی دانم که مهدی جان کجایی

ولی هر جا که باشی یاد مایی

امام زمان (ع) فرمودند: « ما شما را به حال خودتان وانمی گذاریم و فراموش نمی کنیم، خود شما به خودتان ظلم می کنید، گناه شما بین من وشما فاصله می اندازد.»

پرسش و پاسخ

هفته نامه آل یاسین ـ شماره سوم

۱ـ حضرت مهدی (ع) در عصر غیبت چه کارهایی انجام می دهند؟

پاسخ: در عصر غیبت کبری، کارها و مشاغل حضرت مهدی (ع) بسیار حساس و مهم است و اگر چه تصرف و بسط ید و حکومت  ظاهری بر اوضاع ندارند ولی مع ذالک ناظر بر اوضاع بوده و تصرفاتی می نمایند. شئون امامت و رهبری و زعامت را در حد امکان متصدی شده و وظایف خود را به نحو احسن انجام می دهند. عمر ایشان در راه اطاعت خدا می گذرد. تکالیف اجتماعی را آنچه منقضی و مصلحت باشد انجام می دهند مانند هدایت اشخاص، یاری دادن مومنین بر مخالفین، حل مسائل مشکل، نصیحت و موعظه افراد، شفای امراض، هدایت گمشدگان و رساندن آنها به مقصد، تعلیم معارف، کمک مالی به نیازمندان، فریاد رسی گرفتاران و …

در نتیجه می توان یکی از تصرفات اساسی حضرت را همین نظام دادن به جامعه شیعی و حوزه های آن در طول تاریخ دانست که با عدم سازماندهی ظاهری، مشاهده می کنیم که دست غیبی حضرت، حافظ آن بوده و آنرا تحت کنترل خود دارد.

۲ـ به چه دلیل این زمان، آخر الزمان است؟

در روایات اسلامی برای دوره آخرالزمان علائم و نشانه هایی ذکر شده که با تحقق این علائم و نشانه ها پی می بریم که هم اکنون در دوره ی آخر الزمان قرار داریم. اینک به برخی از علایم و نشانه ها اشاره می کنیم:

۱ـ گسترش ترس و ناامنی.

 ۲٫ تهی شدن مساجد از هر امت.

 ۳٫ سردی عواطف انسانی.

 ۴٫ گسترش فساد اخلاقی.

 ۵٫ آرزوی کمی فرزند.

 ۶٫ مرگ های ناگهانی.

 ۷٫ جنگ و کشتار