سیصد و هفتاد و هفتمین شماره از هفته نامه آل یاسین سال نهم ـ چهارشنبه ۱۳ خرداد ۱۳۹۴ در این شماره می خوانید: ۱ـ انقلاب ما محدود به ایران نیست ۲ـ شرمنده نگاه تو ۳ـ بشارت منجی در کتاب دید از کتب مقدسه هندیان ۴ـ من بی مایه که باشم که خریدار تو باشم ۵ـ […]
رهبر انقلاب در دیدار نوری المالکی هشدار داده بودند که همه گروهها و جریانهای داخل عراق باید بدانند که آمریکاییها شریک قابل اطمینانی نیستند و هر زمانی که لازم بدانند قطعاً تمام قول و قرارهای خود را زیر پا خواهند گذاشت و خیانت خواهندکرد.
بركت یعنی چه؟
برکت به معنی نمو و زیاد است. خدا یک چیزی را زیاد میكند. میگویند: فلانی تبریک میگوید. تبریك هم به معنی این است که دعا میكند خدا به این عروسی بركت بدهد. بارك اللّه: یعنی ان شاءاللّه خدا به كار تو بركت بدهد. بركت به معنای دوام و استمرار هم هست. «بركه» به جایی میگویند: كه زیر اتاق میكندند و منبع آب میشد. بركه یعنی جایی كه خیر جمع میشود، چون آب خیر است، به آن بركه میگویند.
(بركه، بركت، بارك، مبارك، تبرك) ریشهی همه اینها یکی است.
پس به معنای پاكی و قداست هم هست. یعنی به هر چیزی كه زیاد بشود، بركت نمیگویند. مثلاً اگر یك سگ چند تا بچه داشته باشد، نمیگویند: بركت دارد. بركت آن زیادی است كه مقدس هم باشد. یعنی هر زیادی را هم بركت نمیگویند.
یک روز توی منطقه جلسه داشتیم. چند تا از فرماندهان رده بالا هم آمده بودند. بعد از مقدماتی، یکی شان به عبدالحسین برونسی گفت: حاجی برات خوابهایی دیدیم.
عبدالحسین لبخندی زد و آرام گفت: خیره ان شاء الله.
گفت: ان شاء الله.
مکثی کرد و ادامه داد: با پیشنهاد ما و تأیید مستقیم فرمانده لشکر، شما از این به بعد فرمانده گردان عبدالله هستین.
یکی دیگرشان گفت: حکم فرماندهی هم آماده است.
خیرهی عبدالحسین شدم. به خلاف انتظارم، هیچ اثری از خوشحالی توی چهره اش پیدا نبود. برگه حکم فرماندهی را به طرفش دراز کردند، نگرفت! و گفت: فرماندهی گروهانش هم از سر من زیاده، چه برسه به فرماندهی گردان!
در این شماره می خوانید:
1ـ تلاوت بیداری
2ـ برو به کارهایت برس
3ـ هنوز بازوی مادرم کبود است
4ـ فاطمیه قصه گوی رنجهاست
5ـ تهذیب نفس، شرط درک خدمت امام زمان (عج) (حکایات آموزنده از آیت الله بهجت)
6ـ پیشگویی حضرت زهرا (س) درباره حوادث آخرالزمان
7ـ شباهت های قیامت و ظهور: حتمی بودن
8ـ پیامک های شما
در روایتی داریم پیغمبر اکرم(ص) در سؤال آن شخص یهودی که از پیامبر(ص) فرمود: همین که شیطان به وسوسه برخاست و آدم(ع) را به آن درخت نهی شده نزدیک کرد و آدم به آن نگریست طراوت صورتش برفت پس ایستاد، این اولین گامی بود که به سوی گناه برداشته شد سپس درخت را گرفت و آن را شکافت و از آن خورد چون از آن خورد لباسها از او پریدند و نور از بدنش برفت اینجا بود که آدم (ع) (پشیمان شده) دست خویش بر سر نهاد و گریست.
چون خداوند توبه او را پذیرفت بر او و فرزندان او واجب فرمود که این چهار عضو را بشویند فرمود که صورت را بشویند زیرا آدم به آن درخت نگریست دستها را تا آرنج بشویند زیرا دستان خویش به سوی گناه دراز کرد، سر را مسح کند زیرا دست خویش(هنگام پشیمانی و پیش از پذیرش توبه) بر فرق سر نهاد و فرمود که پاها را مسح کند زیرا که به سوی گناه برفتند.
وجود مبارک حضرت رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم در روایتی متفاوت دو گناه کبیره را بیان فرموده اند.
قال رسول الله(ص)،أَتَدرونَ مَا الغيبَةُ؟ قالوا: اَللّه وَ رَسولُهُ أَعلَمُ، قالَ: ذِكرُكَ أَخاكَ بِما يَكرَهُ قيلَ: أَرَأَيتَ إِن كانَ فى أَخى ما أَقولُ؟ قالَ: إِن كانَ فيهِ ما تَقولُ فَقَدِ اغتَبتُهُ وَإِن لَم يَكُن فيهِ ما تَقولُ فَقَد بَهَتَّهُ؛
آيا مىدانيد غيبت چيست؟ عرض كردند: خدا و پيامبر او بهتر مىدانند. فرمودند: اين كه از برادرت چيزى بگويى كه دوست ندارد. عرض شد: اگر آنچه مىگويم در برادرم بود چه؟ فرمودند: اگر آنچه مىگويى در او باشد، غيبتش كرده اى و اگر آنچه مىگويى در او نباشد، به او تهمت زده اى.
تحولات دو هفتهی گذشتهی عراق و هجوم نیروهای موسوم به «دولت اسلامی عراق و شام» به شهرهای شمالی و مرکزی این کشور، عراق را وارد مرحلهی جدید امنیتی نمود. این حمله در حالی صورت گرفت که کمتر از یکماه از برگزاری انتخابات پارلمانی عراق با مشارکت گستردهی مردم گذشته بود. رهبر انقلاب در دیدار خود با رئیس و مسئولان قوهی قضائیه با اشاره به حوادث اخیر عراق فرمودند: «پشت پردهی فتنهانگیزی و آتشافروزی در عراق، قدرتهای غربی سلطهگر و در رأس آنها رژیم آمریکا قرار دارند و جمهوری اسلامی ایران ضمن مخالفت شدید با هر گونه دخالت آمریکا در مسائل داخلی عراق، معتقد است مردم و دولت و مرجعیت دینی این کشور توانائی پایاندادن به این آتشافروزی را دارند.» یادداشت زیر به قلم آقای حسن هانیزاده، کارشناس مسائل منطقه به موضوع بحران اخیر عراق و اهداف بحرانآفرینان میپردازد.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی (ره) :
شبهای ماه رمضان است، اغلب شما جوان هستید. وضو بگیرید. نماز بخوانید. کم حرف بزنید. کم قصه بگویید.
این چیزهایی که در تلویزیون نشان میدهند برای تفریح است یا برای بچهها. شما که روزه دارید کمتر این و آن را گوش دهید. کمی به کارهایتان برسید.
نیم ساعت یا یک ساعت بعد از نماز در سجاده بنشینید و خدا را یاد کنید. افطار که کردید، بدنتان که آرام گرفت، به دعایی، به ثنایی یک دقیقه خدا را یاد کنید.
با خودتان خلوت کنید. به قرآن نگاه کنید. یا اینکه اصلا ساکت بنشینید. این خیلی قیمتی است. آدم افطار حقیقی را با خدا میکند. افطار حقیقی که خوردن نیست. ابعث حیا، آن افطار است .
به مادرم بنویسید جای من خوب است
که بی نشانه شدن در همین وطن خوب است
در این حدود، من پاره پاره خوشبختم
در آستان خدا بی کفن شدن خوب است
همیشه مهدی موعود در کنار من است
و دست های ابالفضل سایه سار من است
خدا قبول کند این که تشنه جان دادم
و کربلای جدیدی نشان تان دادم
به جست و جوی من و پاره های من نروید
برای گم شده تن، پی کفن نروید