سیصد و هفتاد و هفتمین شماره از هفته نامه آل یاسین سال نهم ـ چهارشنبه ۱۳ خرداد ۱۳۹۴ در این شماره می خوانید: ۱ـ انقلاب ما محدود به ایران نیست ۲ـ شرمنده نگاه تو ۳ـ بشارت منجی در کتاب دید از کتب مقدسه هندیان ۴ـ من بی مایه که باشم که خریدار تو باشم ۵ـ […]
به دنبال تخریب یک مسجد شیعیان در شهر العوامیه واقع در شرق عربستان درگیری هایی در این شهر پیش آمده است. به گزارش سايت آرمگدون یک افسر ارشد امنیتی شهر شیعه نشین العوامیه اعلام کرد به دنبال تخریب مسجد شیعیان و وقوع در گیری ها در این منطقه نیروهای امنیتی به حالت آماده باش در آمده اند.
نیروهای امنیتی به دنبال تیر اندازی افراد نا شناس به مر کز پلیس العوامیه در این شهر چندین مرکز ایست بازرسی ایجاد کرده اند . یک مقام مسئوول در استانداری القطیف نیز گفت : این مسجد در طرح شهرداری این استان قرار داشت و به این دلیل تخریب شد. ساکنان شیعه منطقه این اقدام را جنایت توصیف کردند و خواستار تلاش جدی علمای دینی برای اقامه دعوی علیه این اقدام شدند.
همۀ شمعهایی که در جادۀ عشقت به انتظار نشانده بودم یکی یکی آب شدند. بال تمام پروانه های پریشان فراقت آتش گرفت، همۀ همشهری های شهر انتظارت به سوی شهر ابدیت کوچیدند. اما تو هنوز نیامده ای. رنگ سیاه شب در انتظار سپیدی طلوعت کهنه شد و از شراره های خورشید سو سویی بیش باقی نمانده است. پا به پای روزها و ماهها، سالها را سپری کرده ام، اما چگونه ؟ فقط خدا می داند که کوچه به کوچه، شهر به شهر سراغت رفته ام.
بارها دلم را تا جمکران آبی کرده ام، مشهد رفته ام و چشمانم را با نور طلایی وضو داده ام به امید اینکه شاید لایق دیدارت شوند. اگر هوس کربلا کرده ام، آرزوی جمعه شبش را داشته ام، اگر نامی از حج برده ام، به خاطر سایه ات در عرفات بوده و اگر زنده ام به امید ظهور است.
در همان لحظه ناگهان دیدم دو نفر کنار من ایستاده اند: یکی جوان و دیگری مردی کامل بود. به مرد جوان سلام کردم و او پاسخ داد. آن دیگری را با شخص دیگری اشتباه گرفتم اما او فرمودند: « نه! من فرزند امام حسن عسکری (ع) هستم.» از او پرسیدم: این شخص کیست؟
فرمود: این «خضر» است.
وقتی دید ناراحتم به رویم تبسم کرد و از حالم جویا شد. گفتم: شتر من خوابیده و از جایش تکان نمی خورد و ما در این صحرا مانده ایم. نمی دانم مرا به خانه می رساند یا نه؟
ایشان نزدیک شتر آمد و پایش را بر زانوهای آن گذاشت و سر خود را کنار گوشش برد. ناگهان شتر حرکتی کرد و به طوری سرپا ایستاد که خیال کردم می خواهد از جایش پرواز کند. آن بزرگوار دستشان را بر سر حیوان گذاشتند، حیوان آرام شد.
تربت امام حسین (ع) از جمله تربت هایی است که خداوند متعال آن را مبارک گردانیده است؛ زیرا از قطعه زمینی است که جسد پاک و مطهر حضرت سیدالشهداء را در بر گرفته است. از جمله اغراض و مقاصد عالی در استحباب تسبیح با تربت حسینی، آن است که وقتی شخص تسبیح کنندۀ با تربت، آن را در دست می گیرد، به یاد فداکاری امام حسین (ع) در پیشگاه خداوند می افتد و اینکه چگونه یک انسان می تواند در راه عقیده و مبدأ، این گونه فداکاری و با ظالمان مقابله کند. انسان در این حال به یاد آن ارواح پاک و مقدس و مطهری می افتد که در راه معشوق حقیقی فدا شدند و به ملکوت اعلی پر کشیدند. در این هنگام و با این تفکر، حالت خضوع و خشوع در او ظاهر شده، دنیا و آنچه در آن است در نظر او حقیر جلو می کند، و حالت عرفانی و معنوی خاصی در نفس او پدید می آید و این به خاطر توسل و ارتباط با امام حسین (ع) از طریق تربت اوست؛ از این رو در روایات می خوانیم که سجده بر تربت حسینی حجاب های هفت گانه را پاره می کند.
مراسم سوگوارى حضرت سيدالشهدا(ع) از ديرباز نقشى اساسى و غير قابل انكار به فرهنگ جامعه شيعى داشته و مؤلفه‌هاى بزرگى از هويت مذهبى شيعيان ايران و جهان را شكل داده است.
متأسفانه در طول سالهاى اخير ـ و شايد به دليل بي‌توجهى و كم‌كارى هنرمندان و شاعران طراز اول شيعه ـ شاهد برخى از انحرافات و عدول از اهداف راستين اين نهضت بزرگ، به‌ويژه در امر مداحى و سينه‌زنى بوده‌ايم. مقاله حاضر به صورت اجمالى به نقد و بررسى برخى از اين موارد پرداخته است.
امام علي(ع) در يكى از سخنان خود خطاب به كميل مي‌فرمايد: «هيچ حركتى نيست كه انجام دهى مگر آنكه براى آن محتاج به معرفت و شناخت هستى (تحفه العقول ص 17) اين امر دليل روشنى دارد، رسول اكرم(ص) در اين باره چنين فرموده است: «كسى كه كار انجام مي‌دهد و در آن آگاهى و شناخت لازم را ندارد، آنچه را كه خراب مي‌كند، بيش از آن چيزى است كه اصلاح مي‌نمايد.» اين دستور دينى كه غالباً در زندگى روزمره و در امور جزيى به كار گرفته مي‌شود، گاه در مسائل بسيار مهم به دست فراموشى سپرده مي‌شود از نمونه‌هاى برجسته آن
**حضرت عیسی (ع)در کجا فرود خواهد آمد ؟
از روایات استفاده می شود که مکان نزول حضرت مسیح (ع) در آخرالزمان سرزمین دمشق است .طبرانی به سند خود از رسول خدا نقل کرده است که فرمود:« عیسی بن مریم کنار منارۀ سفید قسمت شرقی در سرزمین دمشق فرود خواهد آمد .» ابن کثیر می گوید : « دجال خروج می کند آنگاه مسیح از آسمان به زمین فرود می آید ومحل فرود او کنار منارۀ سفید شرقی ودر دمشق هنگام نماز صبح است
شوق دیدار یار را شاید نتوان برای همگان یک وظیفه شمرد، این وظیفۀ عاشقی است.
این تکلیف سوختگان هجران است.
آن کس که فراق حضرت مهدی (ع) بی تابش کرده، آن کس که دوری رخ یوسف فاطمه خواب را از چشمانش گرفته، آن کس که غیبت مولایش راحت و آرامش و آسایش را از او سلب نموده، به چیزی جز دیدار نمی اندیشد.
« بر من دشوار است که مردم را ببینم اما تو دیده نشوی» (1)
دعای ندبه که مناجات زاری کنندگان از فراق ولی عصر (عج) است، سرشار از این جلوه های شوق است. گویا امام صادق (ع) که خود از مشتاقان حضرت قائم (ع) بودند، دعای ندبه را به عنوان فراقنامه ای پر سوز و گداز، در بین شیعه به ودیعت نهاده اند تا چگونگی شرح اشتیاق را به سوخته بالان آتش فراق بیاموزند.
تيره ترين ساعت دنيا به ناگاه با طلوع سپيده دم روز روشنى كه عيسى مسيح باز مى گردد، پايان مى يابد. تمام كسانى كه به او تعلق دارند، بطور معجزه آسايى به بدن هاى مافوق طبيعى تبديل شده، از آزار دهندگان ضد مسيح خود، رهايى مى يابند و به تماشايى ترين جشن پيروزى اى كه تا به حال برگزار شده است، به »شام ازدواج بره« در بهشت، انتقال خواهند يافت! (6).
در آن زمان خشم خوفناك خداوند بر ضد مسيح و پيروان اهريمنى او خواهد افتاد و منجر به بازگشت عيسى به زمين مى شود تا امپراتورى واحد جهانى آنها را، در مواجهه اى بهت انگيز، موسوم به نبرد آرماگدون، شكستى تمام عيار داده، نابود سازد.
اين چنين، حكمرانى بى رحمانه انسان بر روى زمين، پايان مى پذيرد و عيسى و نيروهاى مافوق بشرى، دنيا را در اختيار گرفته و با عشق بر آن سلطنت و حكومت خواهند كرد. بدين ترتيب دوره اى موسوم به هزاره، يا هزار سال صلح و فراوانى و بهشت، براى همگان آغاز خواهد شد.
یادمان باشد گر چه ره دشوار است اما هر چه ره دشوارتر، پاداش عمل بیشتر، هر چه پاداش عمل بیشتر، رایحۀ دل انگیز بهشت را استشمام کردن بیشتر و هرکه بهشتی تر لحظه های همنشینی با امامش بیشتر.
یادمان باشد اگرفردا شود باید روبه رویش بایستیم و لبخند بزنیم و خدا نکند که زانو بزنیم، اشک بریزیم و ملتمسانه تقاضای گذشت کنیم و او با تمام مهربانیش سری تکان دهد و بگوید «دیروز مهلت داشتی توبه کنی اما امروز مهلت توبه برداشته شد» یادمان باشد تنها جمعه ها را به یاد منجی بودن کافی نیست.
یادمان باشد دیروزها سپری شد و ما امروز ها را داریم برای ساختن فرداهایمان، پس چقدر زیباست هر صبح که بر می خیزیم بعد از عرض سلام به حضرتش از خود بپرسیم :
«آیا من آماده ام ؟»
