جانها، شورانگيز از ياد دلرباي توست. شقايق هاي شادي بشر، در شبستان شيدايي تو مي كاود و شايسته ترين بندگان خدا، شب ها و روزها، شرط تداوم حيات خويش را در آويختن به شاخه طوباي محبت تو مي دانند.

يارا!

دلها به ياد تو مي تپد و روشني نگاه منتظران به افق خورشيد ظهور توست … اي برترين افق براي پرواز پرندگان آرزو، اي تجلي آبي ترين آسمان اميد، اي منتهاي برترين خيال هستي، اي آرمان همه چشم انتظاران، دنيا نيازمند ظهور توست، و قلب انسانها به شوق زيارت روي دلرباي تو مي تپد.

اي قلب عالم امكان، بيا و گـَرد گامهايت را توتياي چشمانمان قرار ده. بيا كه نواي دل انگيز توحيدت را با گوش جان شنواييم.

مولا جان بيا! …

آيت ا.. محمد ناصري دولت آبادي مي فرمايند: مدتي خدمت يكي از بزرگان و علماي رباني …مرحوم آقاي سيد حسن ميرجهاني كه شاعر و محدث و مورخ بود و هم اكنون مزار او كنار قبر مرحوم مجلسي است و بسياري از پيش گويي هاي او درباره وقايع قبل از ظهور حضرت صاحب الزمان (عج) به وقوع پيوسته است بودم.

وقتي خواستم از ايشان خداحافظي كنم گفتم : خيري به ما مرحمت كنيد كه دست خالي از نزدتان نروم. بي اختيار اشك ريخت و گفت:»شبي متوسل شدم و در خواب از مادرم حضرت زهرا(س) سوال كردم كه : مادرجان حال شما چطور است؟ مادرم سه خط شعر گفتند كه دو خط آن يادم نيست و يك خط يادم ماند كه آن خط را تا بيدار شدم يادداشت كردم.

مادرم فرمودند:

دلي شكسته تر از من در آن زمانه نبود                   در اين زمانه دل فرزند من شكسته تر است

در هنگامة ديگري از جنگ كه ايرانيان شبيه مسلمانان جنگ‌هاي صليبي نمايش داده مي‌شوند جواني دلير از اسپارت‌ها به طرزي عجيب كشته مي‌شود كه اين سكانس هم براي تعرض به ايمان به غيب و خاصه اعتقاد به مهدويت اين طايفه (كه نمايندگان ايران امروز در فيلم‌اند) جا داده شده است.

قصه چنين است كه از پشت سر در غبار و فضايي نوراني از افق سواري بر اسب سفيد با سرعت نزديك مي‌شود. جايي دوربين از پهلوي اسب تراولينگ شده و سوار به جوان نزديك مي‌شود. سوار سفيدپوش هر بيننده‌اي را به ياد كليپ‌هاي عصر جمعة صدا و سيما دربارة امام زمان(عج) يا صحنة حملة اميرالمؤمنين(ع) به عمروعاص در سريال معروف امام علي(ع) مي‌اندازد. سوار از غيب آمده، مي‌آيد و گردن جوان را مي‌زند و ناپديد مي‌گردد.

رجعت در لغت به معنی بازگشت می باشد، ودر اصطلاح شیعیان عبارت است از بازگشت رسول خدا (ص) و فاطمۀ زهرا و ائمۀ معصومین (ع) و همچنین کافران ودشمنان خاندان پیامبر به دنیا، پیش از قیامت و پس از ظهور مهدی منتظر (عج) و حکومت آن بزرگواران دراین جهان چنانکه از امام صادق (ع) روایت شده است: ازما نیست کسی که رجعت ما را باور نداشته باشد .

آیا بازگشت به این دنیا پس از مرگ، وزندگی دوباره ـ که از عقاید شیعیان به شمار می رود ـ  از نظر عقلی امکان پذیر است، یا مانند اجتماع نقیضین عقلا غیر ممکن و محال می باشد؟

در پاسخ به این پرسش، باقاطعیت باید گفت که

آنگاه که نمی دانی از کجا آغاز کنی درمانده می شوی و وقتی که درمانده می شوی حقیر بودن خود را باور می کنی و منِ درمانده در اوج حقارت می خواهم از بزرگی بنویسم که قلم دربرابر عظمتش سرتعظیم فرود می آورد و اندیشه واژه ها را به فراموشی می سپارد و احساس طریق دلدادگی راگم می کند.

برای آغاز باز می گردم به هزاران سال پیش، عصری که پیامبر قدم به عرصۀ گیتی نهاد و جهان هستی رامنور کرد، عصری که ایمان واژه ای غریب بود و مؤمنان اراده ای می خواستند پولادین و روحی می خواستند بزرگ برای تحمل شکنجه و آزار و رنج، پس تعدادشان قلیل بود و ایمانشان نهان، باز می گردم به عصری که مردم جاهلانه بت می پرستیدند و بزرگ ترین نعمت خالق (جانشان) را در راه بتها فدا می کردند، عصری که زرپرستان و زورگویان حاکم بودند و فقرا مظلوم وذلیل، عصری که فقرا ارتباطشان با خدامحکمتر بود و زندگی فقیرانه شان دلنشین تر و زمزمۀ شکرگزاریشان رساتر وشیواتر.

زاین حدیث واحادیث دیگر استفاده می شود که نماز سه وقت دارد :

1ـ وقت فضیلت:که همان اول وقت نماز است واز آن در روایات به »رضوان ا…« تعبیر شده وبهترین وقت برای نماز همین وقت است ؛زیرا: الف) دراین وقت است که دستور به جای آوردن نماز از جانب خداوندمتعال صادر شده واهمیت دادن به دستورهای الهی وزودتر انجام دادن آن مطلوب است . ب) نماز درحقیقت ارتباط موجود محدود وسراپامحتاج باموجود نامحدود ،وبهره برداری ازاوست ،که این درحقیقت به نفع انسان است ،وسرعت وفوریت درآن مطلوب است .

ج) امام زمان(ع) دراول وقت نماز می خواند ،وکسانی که دراین موقع نماز بخوانند، به برکت نماز آن حضرت (ع)، خداوند نمازشان را قبول خواهد کرد؛ البته اختلاف افق ها تاثیری در این موضوع ندارد؛ به عبارت دیگر ،منظور انجام نمازها در زمان واحد نیست، بلکه مقصود اتحاد در یک عنوان واحد، یعنی »ادای نماز در اول وقت «است، منتها هر کسی برحسب افق خودش.

** الهم صل علی حجتک فی أرضک

** میان لحظه هایی که تمامی رنگ غم دارد

                          دلم باهر که گرباشد توراای خوب کم دارد  (پيامگير)

** ای شمع چراپرهایم رانمی سوزانی ، پرهایم سوخت چراتنم رانمی سوزانی  (پيامگير)

** گفته بودم چوبیایی غم دل باتو بگویم

                         چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی

علم جدید این مطلب را بدون استثنا به اثبات رسانده است که عالم بر اساس حرکت تدریجی پایه گذاری شده است. هرچیزی حرکت تدریجی خود را دارد، بدون آنکه این مطلب با قدرت خداوند منافاتی داشته باشد. لذا خداوند متعال آسمانها و زمین را در مدت شش روز آفرید نه در یک لحظه. آیا خداوند عاجز بود که آنها را در یک لحظه بیافریند؟ هرگز. چراباید نطفۀ انسان نه ماه در شکم مادر بماند و شرایط طبیعی خود را طی کند تا تبدیل به انسانی مستوی الخلقه گردد؟ آیا خداوند عاجز است که انسان را در یک لحظه ایجاد نماید؟ درموردتشکیل حکومت عدل جهانی نیز همین حکم جاری است، خداوند امور آن زمان را ازپیش تدارک می بیند.

همانند کسی که درپی شب یلدایی، خسته از ظلمت وتیرگی، چشم به افق دوخته ودمیدن خورشید را آرزو می کند.

همانند کسی که دربیابانی بی انتها سرگردان مانده ،تنها و وحشت زده راهنمایی را می طلبد.

همانند کسی که پس ازتشنگی های بسیار، باپنجه هایی دردمند ،زمین را کنده و درآرزوی جوشش آبی گوارا    »له له « میزند .

همانند کسی که در قحط سال بی باران،  درکنار مزرعۀ عطش زده اش، به امید پدیدار گشتن ابر رحمت دیده، به کرانه های آسمان چشم دوخته است

همانند کسی که درحین بالا رفتن از کوهی ،پایش لغزیده و دست به سنگی گرفته وکمک کننده ای را فریاد می کند.

نمی دانم از چه زاویه ای به خلق می نگری. به خلقی که در پی سرگرمی امروز و فردایند. به خلقی که تو رافراموش کرده اند. به خلقی که بی توجه به تو پی سرگرمی های فانی می روند. به آدمهایی که خیلی هایشان بی حیا شده اند .اصلاً به این فکر نمی کنند که خدا، پیامبر (ص)، ائمۀ معصوم (ع) و از جمله تو حاضر و ناظر بر اعمالشان هستید.

نمی دانم تا کی و تا کجا به این سردرگمی ها ادامه خواهیم داد؟ تا کجا با این زندگی کلیشه ای می سازیم ؟ چرا به این فکر نمی کنیم که نیازهای روحیمان باهیچ یک از سرگرمی های رایج و امروزی اقناع نمی شود؟ چراهمیشه و از همه چیز ناراضی هستیم؟ چرا مثل همه ره گم کرده ها به دنبال راه نمی گردیم؟