خورشید پشت ابر

هفته نامه آل یاسین ـ شماره ۶

می گن اگه خورشید نباشه، شب می یاد. می گن اگه خورشید بره پشت کوه ها و با تنهایی خودش سر کنه زمین می میره وآسمون سیاه میشه، می گن اگه خورشید نباشه همه چیز از بین می ره، نه گل وگیاه می مونه و نه حیوان و نه هیچ انسانی. می گن اگه خورشید نباشه آدما همدیگر رو می خورند و روحها سر گردون می شن. می گن اگه خورشید نباشه هممون از سرما می میریم و هزاران هزار خاصیت دیگه خورشید داره که ما از اون بی خبریم. پس نتیجه می گیریم که خورشید ما زنده است .چون اگه زنده نبود خیلی وقت پیش باید هممون می مردیم خورشید خودش می گه من زنده ام. خودش می گه » من موجب امان اهل زمینم « ولی چرا همیشه هوای دلمون ابریه

وآسمون چشمامون بارونی ، چرا آروم وقرار نداریم . خورشید خودش باهامون حرف زده و گفته که »من خورشید پشت ابرم«

آره! جوونا! پیرها! خورشید ماها پشت ابرها مونده. پشت ابرهایی که گناه ماها براش ساخته ، پشت ابرهای تیره ای که غمگینش   می کنه و ما رو از دیدنش محروم. دیدی وقتی یه ابر کم کم از جلوی روی خورشید کنار می ره نور خورشید چه حسی رو بهت القاء می کنه، حالا تصور کن تویی که سرمازده شدی توی این دنیای سرد وسیاه از ظلم وگناه، اگه بخواهد به یکباره همۀ ابرها از جلوی روی خورشیدمون کنار بره ،چه حسی رو پیدا می کنی من که فکر می کنم اینقدر به خاطر سردی گناهانم یخزده ام که از هُرم نگاه پاکش تمام وجودم آب بشه ،شما چطور؟! آیا طاقت دیدنش رو دارید؟!

پست های مرتبط با این مطلب

• سلام بر اربعین
• چهل شب است چهل شب هوای دل تنگی
• توکجایی؟!
• برکات دعا برای فرج (۴)
• یاران امام زمان (عج): الفتی برای انتقام
• عاقبت توهین به تربت امام حسین (ع)
• خرمــــــا
• زنده نگه داشتن سنت
• پیامک های شما
• لشکر صاحب زمان (عج)