وجود همیشگی امام
وجود همیشگی امام
(أن الأرضَ لا تخلُومِن حُجَهٍ إما مغموراً )
زمین هیچگاه از حجت خالی نخواهد بود ؛چه آن حجت ظاهر وچه حجت پنهان.
شرح
این کلام ،قسمتی از توقیعی است که امام زمان (ع) به عثمان بن سعید عمری وفرزندش محمد مرقوم داشته اند .حضرت (ع) بعداز سفارش های زیاد ،به مطلبی اشاره می کند و می فرماید :باید همیشه ،در روی زمین ،حجت الهی باشد ،ونمی توان حتی لحظه ای را تصور کرد که امام معصوم نباشد .
احتیاج انسان ودیگر موجودات به امام ،ادامۀ احتیاج آنان به پیامبر است . نیاز به فرد معصوم ـ چه پیامبر چه امام ـ رااز دیدگاههای مختلفی می توان بررسی کرد .یکی از این وجوه ،نیاز به قانون الهی وتفسیر آن از سوی امام است .در کتاب های کلام با دلیل های عقلی ثابت شده است که بشر برای اصلاح زندگی دنیوی خود ورسیدن به سعادت ابدی واخروی ،نیازمند پیامبر است . نیاز بشر به دین وتفسیر صحیح از آن ،ابدی است . پیامبراسلام (ص) دین اسلام را به عنوان آخرین دین الهی آورد وهمۀ احکام ومسائل آن را بازگو کرد .پس از وفات پیامبر (ص) به همان دلیل های عقلی ، باید کسانی مانند پیامبردر علم وعصمت و… وجود داشته باشند .اینان کسانی نیستند جز امامان بزرگوار علیهم السلام . حضرت (ع) به این نکتۀ مهم هم اشاره دارند که به دلیل سستی مردم در پذیرش حق ،این طور نیست که همۀ امامان به حکومت برسند ویادر میان مردم حاظر باشند ، همان طور که همه ی انبیاء واوصیاء الهی گذشته نیز ، به حکومت دست نیافتند وبرخی نیز تا مدتی در غیبت به سر بردند .
پی نوشت:
۱-کمال الدین ،ج ۲،ص۵۱۱،ح۴۲؛الخزائن والجرائح،ج۳،ص۱۱۱۰،ح۲۶؛بحارالأنوار،ج۵۳،ص۱۹۱،ح۱۹
