تا دیر نشده …
تا دیر نشده …
کجایند درماندگان عالم، کجایند تهیدستان و دوره گردان بینوا، کجایند عاشقان منتظر، کجایند آرزومندان ظهور، کجایند در راه ماندگان و ره گم کردگان، کجایند آنها که جانشان سرمایۀ زندگیشان است و تنها سرمایۀ زندگیشان ارزانی قدم های یار، کجایند قلب هایی که با نام مهدی (ع) می تپند، با عشق مهدی (ع) آرام می گیرند و با یاد مهدی پرواز می کنند، کجایند دلهایی که کویر شد و دردها در آن خشکید، کجایند گلوهایی که بغض در آنها شکست، کجایند چشم هایی که با سکوت باریدند و اشک را شرمنده صبرشان ساختند، کجایند غم هایی که در دل ماندند، سینه هایی که از داغ هجران قطعه قطعه شدند، کجایند پیکرهایی که منجی خود را ندیده بر خاک سرد زمین جای گرفتند، کجایند دیده هایی که یار را ندیده بسته شدند، کجایند حنجره هایی که عشق مهدی را فریاد می کردند ،کجایند آنهایی که پیشانی بند »یا مهدی« زینت بخش سرهای سرفرازشان بود،کجایند آنهایی که زمزمۀ دعاهای عهد وندبۀ شان زمین و زمان را می لرزاند ،کجایند آنها که ندیده زیارت معشوق خواندند،کجایند آنهایی که هر شب فریاد بر می آورند:»فَاَبذلُ نفسی و مالی و ولدی واهلی وجمیع ما خولنی ربی بین یدیک «(حاضر و آماده ام به بذل جان و مال و فرزند واهل و جمیع دارائیم که همه را پیش رویت فدا کنم )
کجایند آنها که هر روز با نگ میزنند :«اللهم عرفنی حجتک ،فانک ان لم تعرفنی حجتک ضللت عن دینی :خدایا تو حجتت را به من بشناسان و گرنه از دینم گمراه خواهم شد »
کجایند آنهایی که هر لحظه زمزمه می کنند :«الهی عظم البلا و برح الخفا »
کجایند آنهایی که با «یا ایها الوصی والخلف الحجه» طالب حاجتند
کجایند مستضعفانی که عاجزانه می خوانند «السلام علیک یا معز المومنین المستضعفین »
کجایند آنهایی که شب قدرشان را با «و ان یرزقنی طلب ثاری مع امام هدی »سحر می کنند
کجایند آنهایی که زبانشان «یا بقیه الله فی ارضه »را گویاست
کجایند آنهایی که هر صبح ندا بر می آورند «اللهم اجعلنی من انصاره و اعوانه »
کجایند آنهایی که اشک در دیدگانشان حلقه می زند و زمزمه می کنند :«اللهم الدفع عن ولیک و خلیفتک »
کجایند آنهایی که سجادۀ نمازشان بعد از هر نماز با آرزوی «اللهم عجل لولیک الفرج »خیس از اشک می شود.
بیائید ،آری بیائید و ببینید غربت امام عصرتان را که در آغازین روز امامتش تنها و غریب آوارۀ بیابان شده و هیچ دستی نیست تا با او بیعت کند ،هیچ چشمی نیست تا بر مظلومیتش بگرید ،آری ،امروز آغاز امامت امام عصرمان است که از دیده ها نهان است و آوارۀ بیابان .بیائید تا دیر نشده ،تا ننگ کوفی شدنمان گوش فلک را کر نکرده ،تا صفحه های سپید تاریخ را نوای بی وفاییمان سیاه نکرده ،تا دست به آسمان نبرده و شکایتمان را به نزد خالقمان نبرده ، تا همچون یونس به خود واگذارمان نکرده و از ما نومید نشده به یاریش برویم .
بیائید تا دیر نشده به زیارتش برویم و عهد ببندیم که چنانچه شایستۀ اوست او را بشناسیم
آری ،بیائید تا دیر نشده برویم .