پدر مهربان

هفته نامه آل یاسین ـ شماره ۷

سلام، سلام بر تو ای محبوب پاک و     ساده ام، سلام بر تو ای تنهای مهربانم. سلام بر تو ای سرو زیبایم، ای مولا و مقتدایم، ای سرور شجاعم، ای پدر صبورم.

می پرسی چرا پدر خواندمت؟ چون تو پدر منی، نه تنها پدر من، که پدر همۀ خلایقی، حتی دلسوزتر از پدری و ما فرزندان ناباب توایم. هیچ نشانی از پدر به ارث نبرده ایم. در مسیر سیاهِ گناه گم شده ایم، آنقدر توجه خود را به منظره های گذرای کنار جاده عمر جلب کرده ایم. که دیگر به فکر پدر دلسوزمان نیستیم، که دیگر به این فکر نمی کنیم که یک نفر هست که هر روز برای ما دعا می کند، یک نفر هست که همیشه منتظر ماست، یک نفر هست که ما را صدا می زند.  می گوید: « فرزندانم مرا یاری کنید». نمک خورده ایم و نمکدان شکسته ایم.

پدر عزیزی را از یاد برده ایم که یک عمر ما را حمایت نموده است، پدری که به خاطر وجود او زنده ایم. و همچنان در سکوت خیال خویش دنبال هیاهوهای گذرای کنار جاده می گردیم.

وای بر ما! وای بر ما اگر فردا او ما را پیدا کند و ما همچنان غافل باشیم. چه خواهیم کرد وقتی که دست بر شانه مان می زند و   می پرسد: « فرزندم چرا سراغم نیامدی؟» آیا از خجالت می توانیم سرمان را بالا بیاوریم و صورتش را نگاه کنیم. مایی که بارها پرسیده ایم: « آقا جان کِی می بینمت؟» آیا روی دیدن چهره اش را داریم؟ آیا چشم هایمان را آنقدر پاک کرده ایم که نور       چهره اش کورمان نکند؟ آیا گوش هایمان آنقدر پاک هست که با صدای مظلومانه اش ناآشنا نباشد؟ آیا وساوس خناس را از قلبمان آنقدر دور کرده ایم که عشقش در قلبمان جا باز کند و هزاران آیای دیگر که هر کدامشان یادآور یکی از درهایی است که ما را به بیراهه رهنمون می کند و از راه های رسیدن به پدرمان دور می کند.

یک سؤال دیگر می پرسم والسلام. آیا با پدر خودمان هم اینگونه رفتار می کنیم و اینقدر دلش را می شکنیم؟ اگر با پدرمان اینگونه رفتار کنیم که یک لحظه تحملمان نمی کند و از خودش دورمان می کند اما او با تمام بدی هایی که در حقش می کنیم باز صدایمان می کند:

« فرزندانم، مرا یاری کنید»

پست های مرتبط با این مطلب

• سلام بر اربعین
• چهل شب است چهل شب هوای دل تنگی
• توکجایی؟!
• برکات دعا برای فرج (۴)
• یاران امام زمان (عج): الفتی برای انتقام
• عاقبت توهین به تربت امام حسین (ع)
• خرمــــــا
• زنده نگه داشتن سنت
• پیامک های شما
• لشکر صاحب زمان (عج)