جستجو
جستجو
اگر عزیزی گمشده داشته باشی، تا پیدایش نکنی ممکن نیست آرام بگیری، بلکه شب و روزت به جستجو می گذرد. گمشده ات هر چه عزیزتر باشد بی تابی و سرگردانیت افزون تر است.
امام زمان (ع) در این دوران عزیزترین و گرامی ترین موجود روی زمین است، باقی ماندۀ خدا در زمین، خلیفۀ خدا، وجه خدا، نور خدا، حجت خدا، یاری گر دین خدا، راهنما و سرپرست و پناه بنده های خدا اوست، اگر دستت به دامن مهر او نرسد چه می کنی؟
ریشه کن کنندۀ ظالمان، برطرف سازندۀ کژی ها و انحرافات، از بین برندۀ ستم و تجاوز، تجدید کنندۀ واجبات و مستحبات، احیاگر قرآن و حیاتبخش معالم دین خدا او است.
اگر در کنارش نباشی و برکات حضورش را درک نکنی چه می کنی؟
این که بدانی او کیست، به جستجو وادارت می کند.
این که بفهمی او چه نقشی در زندگی تو و جامعه ات دارد، در جستجو بی تابت می کند.
این که درک کنی او در نزد خدا چه جایگاهی دارد و در تکمیل دین و تحقق آرمان های الهی، چه نقش ویژه ای را دارا است، جستجویت را رنگی خدایی می بخشد.
در دعای ندبه که دعای شیفتگان عاشق و مناجات منتظران دلداده است، جستجویی پر سوز و گداز، در قالب معرفت آموز ترین تعبیرات شکل می گیرد و تا آنجا پیش می رود که سرگردانی و سرگشتگی دعا کنندۀ جستجوگر را، به نمایش می گذارد.
« الی متی احار فیک یا مولای و الی متی و ای خطاب اصف فیک و ای نجوی»
و این خود بیانگر نوعی تکلیف و وظیفه است. شیعۀ دوران غیبت وظیفه دارد که بنا به تعهدات خویش در مسیر اهداف ولایت که همان غایات رسالت است تلاش کند و جستجوی امام زمان (ع) به نوعی تحقق همان اهداف است.
