توصیه حضرت به دوری از هوای نفس
توصیه حضرت به دوری از هوای نفس
یکی از علاقمندان امام زمان(عج) و دوست داران اهلبیت عصمت و طهارت علیهم السلام آقای غلام عباس حیدری دستجردی، ساکن قم می باشد که طبق درخواست نویسنده(حجه الإسلام قاضی زاهدی) داستان تشرفش را به محضر امام عصر(ع) چنین نوشته است:
تابستان یکی از سالهای ۴۷یا۴۸ شمسی بود؛ به دهی که زادگاهم می باشد(دستجرد) رفته بودم و پیوسته می خواستم که جمال امام زمان(عج) را زیارت کنم و برای زیارت آقا، برنامه ای شامل دعا ونماز اجرا نموده و در آن حال در عشقش گریه می کردم. شبی از شبها که کسالتی هم عارضم شده بود وبنا بود ساعت۱۲ شب طبق دستور پزشک دارو بخورم، ساعت۹/۵ خوابیدم ونیت کردم که ساعت ۱۲بیدار شوم و بیدار هم شدم. چراغ فانوسی که فتیله اش را پایین کشیده بودم تا در موقع حاجت از آن استفاده شود خاموش بود. به محض اینکه رفتم تا آن را روشن کرده و دوا را بخورم دیدم سید جلیل القدر و با وقاری که وجودش خانه را روشن کرد، وارد اطاق شدند. به مجرد دیدن آن جمال دل آرا، مشغول فرستادن صلوات شدم؛ سید آمدند تا نزدیک من و من بلند تر صلوات می فرستادم. چهره آقا به قدری نورانی بود که من طاقت مشاهده و ایستادن روی پاهای خود را نداشتم. زبانم یارای تکلم نداشت در این حال آقا رو به من کرد و فرمود:« هنوز اسیر نفست می باشی؟» من مانند کسی که برق اورا گرفته باشد مثل یخ آب شده، خجالت کشیدم. آقا رفت ومن مشغول گریه شدم.
:شیفتگان حضرت مهدی علیه السلام،ج۱،ص۱
